Dünya iki yüzlü insanlar üzerine kurulmuş artık, dürüstlük saygı sevgi arasanda bulunamaz hale gelmiş.. Oysa en büyük zenginlik dürüstlük değil midir? 

Günümüzde anlaşılıyor ki, işler artık bu şekilde ilerlemiyormuş..  İnsanların yüzüne gülüp, arkasından konuşan, karşısında ki kişiden ne kadar kazık yesede onun en umulmaz, en hayasız şeylerini bilsene hiç bir şey yokmuş gibi davranıp kendi çıkarı uğruna sırtını sıvazlayan, iki adım yürüdükten sonra kuyusunu kazmaya başlayan insanlar çevremiz de oldukça yaygınlaştı.. 

Sadece iki yüzlülük değil, bileğinin hakkıyla bir yerlere gelmeye çalışan insanları ezip, çıkarı uğruna dümeni yürüsün diye, her türlü iki yüzlülüğü görev haline getirmiş insanlar topluluğu yüzünden dürüst insanlar artık toplumumuzda yer alamaz hale geldi.. 

Neden iki yüzlülüğü gerek duyuluyor ben anlamadım, siz anladınız mı? Samimiyet istiyorum, yoruldum artık dili süslü ama yürekleri boş kişilerden... 

Tıpkı Mehmet Akif’in de dediği gibi; artık iki yüzlüleri sevmeye başladım. Çünkü; yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım...