Aldatmak denince aklımıza çoğunlukla fiziksel sadakatsizlik gelir.
Oysa insanı asıl yoran, asıl içini kemiren şey; bedenin değil, duyguların bir başkasına yönelmesidir.
Duygusal aldatma; bir bakışta, bir cümlede, bir ilgide başlar ve kişinin iç dünyasında büyük bir karmaşaya dönüşür.
Duygusal aldatma çoğu zaman fark edilmez. Ne bir telefon mesajında yakalanır, ne de bir gizli buluşmada…
Ama içinde yaşanan fırtına, kişinin benliğini sarar.
Duygusal aldatma bir anda olmaz. Bir sabah uyanıp da, “Bugün başka birine kalbimi açacağım” demez kimse. Zamanla gelişir. Belki ihmal edilmiş bir ihtiyaçla, belki görülmemiş bir yanımızla başlar. Bir bakış, bir söz, bir anlayış… Ve sonra kendimizi, o kişiyi düşünürken yakalarız. İşte o an bir şeyler değişmeye başlar.
Fiziksel temas olmadan da insan kalbiyle başka birine temas edebilir. İşin en ağır yanı dabudur.
Çünkü fiziksel aldatmada yaşanan şey daha çok bir olaydır. Biter, yakalanır, yüzleşilir...
Ama duygusal aldatma içten içe yaşanan bir çöküştür. Kişi kendiyle savaşır. Her gün aynı sofraya oturduğu, belki aynı yatağa girdiği insanla duvar örmeye başlar. Sessizce, kimse anlamadan, hatta kendi bile anlamadan…
Kendi içinde ikiye bölünür insan. Kalbi bir yerde, bedeni başka yerde…
Kalbinin bir başkasına açıldığını bildiği halde, yanında olmaya devam ettiği kişiye bakmak; bir tür vicdan azabıdır. Seviyor gibi yaparken aslında kendi içindeki boşlukla baş başa kalmaktır.
Duygusal yorgunluk kendimizi kandırdığımız yerde başlar.
Bu yüzden duygusal aldatma insanı daha çok yorar. Çünkü bir seçim yapılmamıştır. Ne vazgeçilebilmiştir, ne de tamamen geçilmiştir karşıya…
Arada kalmak, iki uç arasında gidip gelmek, içsel bir bölünmeye neden olur. Bu bölünme, zamanla hem kişiyi hem ilişkiyi içten içe tüketir.
Fiziksel aldatma bir hatadır belki ama duygusal aldatma bir süreçtir. Yavaş yavaş gelişir ve kişinin hayatındaki en derin çatlaklardan biri haline gelir. Sessizce başlar ama çok şey götürür.
Bazen bir ilişki biter, insanlar hala yan yanadır. Oysa ilişki sürerken kalpler çoktan ayrılmıştır. İnsanın kendi içindeki bu farkı kabul etmesi en büyük yüzleşmedir.
En yorucu aldatma, başkalarını değil, kendimizi kandırdığımızda yaşanır.
Sevgilerimle…
Mail: gamze88karadag@gmail.com