Her şey güzel düşünülmüş, hastanın duşuna, refakatçının koltuğuna kadar güzel.. Daha iyisi can sağlığı ama birde bunun görünmeyen yüzü var. Kimsenin bilmediği gülen yüzlerin ardında, aslında çeşitli yolsuzlukların döndüğü hastane!
İnsanlar buralara şifa bulmak için geliyor kimi umduğunu buluyor, kimi bulamıyor herkes umutla geliyor çare aramaya tıpkı hastane çalışanları gibi. Doktorlarıyla, hemşireleriyle, teknik servisi ve güvenliğiyle daha birçok çalışanıyla ama bunların içinde en çok ezilen dışlanan alt tarafı hizmetli diyip geçtiğimiz kahramanlarımız.
Bunlar olmasa her şey durur. Onlar kilit nokta! Olmazsa olmazlar arasında ama öyle şeylerle karşılaşıyorlar ki.. Hep ezilen taraf onlar oluyorlar.
Oysa ki; onlar oraya gelirken arkalarında eşlerini, bakıma muhtaç çocuklarını gözleri kapalı bırakıp gelirken uğradıkları haksızlıklarda işin cabası! Eğer haksızlık karşısında seslerini çıkartırlarsa, kampüsleri değiştirelerek sürgün ediliyorlar. Eğer gitmek istemezlersede bir karşılığı elbet oluyor. O zaman amcası, dayısı mı olmalı insanların arkasında? Devletimizin gücünü kendi çıkarları doğrultusunda kullananlar sözüm size! Bunun hesabını nasıl vereceksiniz acaba?
İşte işin görünmeyen yüzü, içi seni yakar dışı beni…
