İnsanlar genelde çok sevdiği ve fazla değer verdiği kişilere hayır diyemezler. Onlara yardımcı olmak, sorunlarını üstlenmek, onların yerine iş görmek, işini hafifletmek, sevdiği kişilerin yerine düşünmek, hatta elinden gelse sevdiği insanların yerine nefes almak için bile can atarlar. Hele ki aşk ilişkilerinde bu daha fazladır. Sevdiğiniz insanlara sürekli evet derseniz belli süre sonra bu karşı tarafta alışkanlık halini alır ve hayır dediğiniz de suçlu olursunuz. Üstelik evet deyip üstlendiğiniz her sorumluluk zamanla kalıba girer ve sanki size aitmiş gibi karşı tarafta algı bırakır. Bu yüzden bazen dur demeyi bilmek gerekir; ne pahasına olursa olsun.
Hayır diyemeyen insanlar aşk ilişkilerinde de fazla toleranslı olurlar. Fazlasıyla tolerans göstermek zamanla sizi değersizleştirir ve karşı tarafta önemsiz biri haline dönüşürsünüz. Fazla hoş görülü olmak bir nevi karşınızdaki kişinin elinin altında olmaktır. Nasılsa affeder, nasılsa ses etmez, nasılsa üzülmez, nasılsa yapar.
Bir insanın devamlı yaptığı hatalarını bir özürle, bedel ödettirmeden affederseniz o kişiye tekrar hata yapabilirsin nasılsa ben seni affederim mesajını verirsiniz. Ve bedeli ödenmemiş hatalara bakın hepsi tekrardan tekrarlanır. Bir insanı sevmek ona devamlı evet deyip her dilediğini yapmak demek değildir. Bu sizi karşı tarafın gözünde muhtaç konumuna düşürür ve karşı taraf sizi belli süre sonra hor görmekten kati şekilde çekinmez. Nasılsa seviyorsunuzdur çünkü. Her dediğine evet diyorsunuzdur. Onsuz yapamıyorsunuzdur. Bir özür diliyor affediyorsunuzdur, belki de özre bile gerek duymuyorsunuzdur.
Bu davranışların hepsi sevilme ihtiyacı hissettiğinizden dolayı gelişir. Siz her denilene evet dediğinizde, karşı tarafın sorumluluğunu üstlendikçe, zor biri olmamak adına affettiğinizde, sevginizden ses etmediğinizde o kişinin gözünde üst mertebelere gelmezsiniz. Umduğunuz gibi sevilmezsiniz de… Tam tersi daha da karşı tarafı Kaf dağına çıkartırsınız ve karşı taraf vazgeçilmez biri olduğu sanrısına kapılır. Kendini vazgeçilmez sanan insanlar genelde davranışlarıyla karşısındaki insanı ezerler.
Bu yüzdendir ki kimseye kendinizden ve düşüncelerinizden, istekleriniz, karakterinizden ödün vermeyin. Sınırlarınızın ihlal edilmesine müsamaha da göstermeyin. Hiç kimse sizi fazla ödün verdiğiniz için daha çok sevmez unutmayın; daha çok bunu size karşı kullanır.
Ve bu kural hiç değişmez; siz sevginizden tolere edersiniz, o kendinden pay biçer.
Sevgilerimle…
Mail: [email protected]
