Değerli Okurlar
Hepimizin bildiği gibi, son günlerde dünya bir virüs tarafından esir alındı.Gerilim ve korku filmlerinden izlediklerimizi, hep beraber yaşar hale geldik.Gün gelecek bunu da atlatacağız umuduyla yaşama tutunuyor,yeniden hayata başlamayı bekliyoruz...
Peki insanoğlu olarak bizler, bu evrende okyanusta bir damla diye tasvir edilirken,gözle dahi görünmeyen,ama bütün dünyayı esir alan bu virüsten dersler çıkarabiliyor muyuz?Zorunlu olarak hayatın yavaşladığı,kendimizi dinlemeye,
sorgulamaya bolca vaktimiz olan bir dönemdeyiz.
Mesela hiç düşündünüz mü?
Evde sevdiklerinizle beraber bile olsa insanın özgürlüğün kısıtlanmasının, ne kadar kötü bir durum olduğunu.Ergenekon’dan ,balyozdan senelerce içerde yatıp,sonra suçunuz yokmuş diye beraat edenler veya cezaevinde kahrından ölenler, bir sene hapis yatan ve komploymuş denilip beraat eden Aziz Yıldırım,doğruyu ve gerçekleri yazıp ertesi sabah gün doğmadan içeri atılan gazeteciler,hayatını Türk gençliğinin eğitimine adamış Türkan Saylan,vatan uğruna yaşadığı ömrünü terörist başı isnadı ile hapis yatarak son madalyasını alan İlker Başbuğ ve daha birçokları ,uğradılar mı haklarını sormaya yanınıza...
Mesela hiç düşündünüz mü?
Her şeyin başı para zihniyetindeki insanoğlunun,parasını harcayacak yer bulamadığını,virüsün zengin,fakir ayırmadığını ve en hızlı da paradan bulaştığını. Para için çıkan savaşlar da ölen bebeler,yuvalarını terk etmek zorunda kalan aileler,özünde para uğruna ölen askerler,askerlerin yetim kalan bebeleri, anaları,yarları,uğradılar mı haklarını sormaya yanınıza...
Mesela hiç düşündünüz mü?
Ormanın,denizin,dağların,hayvanların,
aslında ne kadar kıymetli olduğunu.Altın bulacağım diye talan edilen Kaz Dağları,enerji üretecem diye yok edilen dereler,hazine bulacağım diye dibi bulunan Dipsiz göl,yeşiline ihanet edilen İstanbul,ayakları kesilip terk edilen minik köpek,katledilen Ayder yaylası,soykırım yapılan yunuslar,park kalsın torunlar oynasın diye hibe ettikleri toprakları teleferik uğruna betona dönen Kırkpınar’lı atalarımız ve daha niceleri uğradılar mı haklarını sormaya yanınıza...
Benim yanıma uğramadılar,çünkü hiç ayrılmıyorlar.Bu arada ben de düşündüm ve şu kanaata vardım.Ey insanoğlu yavaşla
,hızla giderken tüm emanetleri yıkıp geçiyorsun,sana verilenlere şükret,kıymetini bil,hak yeme.Bu dünya doğan her canlının ve senden büyük Allah var...
Sevgi ve Saygılarımla...
İnsan doğup,insan ölmeyi başardığımız zaman OLACAK...
