Nurettin Eryılmaz'ın özel haberi
Adapazarı’nın düşman işgalinden kurtuluşunun 104. yılında, kurtuluş kahramanı Halit Molla, Söğütlü Sarıköy’deki mezarı başında anıldı. Halit Molla’nın torunları İsmail Akın ve Nevim Akın, dedelerinin kahramanlık hikayelerini büyük bir gurur ve duyguyla anlattı.
Halit Molla’nın torunu İsmail Akın, dedesinin Kurtuluş Savaşı’nda kullandığı mavzer silahını göstererek anılarını paylaştı. Akın, “Bu görmüş olduğunuz Halit Molla’nın kurtuluş savaşında kullandığı silah. Bu mavzer denilen bir silah. Bunu ele geçirmek için çok mücadele etmiş. Elde silah yok, mermi yok. düşmana karşı gelecekler. Ama burada bir Halit Molanın arkadaşından biri Eskişehir'den bu silahları getiriyor. Tabii o zaman silahta kıymetli bulmak da zor. Ondan sonra Kurtuluş Savaşına başlıyorlar. Dedem ilk sabah ezanını Orhan Cami'de okuyor. Ondan sonra 1921 3 aylık bir işgal var. Düşman işgali yani Yunan işgali var. O zamanlarda anlatırdı rahmetli. Ben daha o zamanlar 8-9 yaşındaydım. Kurtuluş Savaşı başlamadan 7 sene Yemen'de esir kalmış. Yemen’den esir geldikten sonra Kurtuluş Savaşı başlıyor. Ondan sonra işte Kurtuluş Savaşı'ndan sonra Kuvay-i Milliyetçi Milis Kuvvetlerinde komutan görev yaptı. 104 yıl aradan sonra tekrar Halit Molla’nın kabri başına geldim. Çok heyecanlıyım. Çok gururluyum. Böyle bir dedenin torunu olmaktan çok gururluyum. Sağ olsun büyüklerimiz buna bir önderlik yaptılar.” dedi.
Halit Molla’nın diğer torunu Nevim Akın ise dedesiyle geçirdiği anıları şu ifadelerle anlattı:
“Çok duygulanıyoruz. Her şeyimizde duaları o yapardı. Onun cenazesinde Tepeköydeydik. Harmana çıktık. Cenaze köyden beri kalabalık. Çok kalabalık oldu cenazesi. Şimdi büyük bir gurur yaşıyoruz. Allah razı olsun onlardan. Allah rahmet eylesin”
Halit Molla’nın silah arkadaşı Mehmet Kedik’in torunu Rıdvan Kedik ise o dönemin zorluklarını şu sözlerle aktardı:
“Dedem o zamanlar anlatırdı. Yunanlar burayı bastığı zaman az kişiyiz, silah yok. Bir de yabancı kişiler buradaki kalanlarla tanışıyor derdi. Sonradan dışarıdan yabancı kişiler gelmişler. Yabancılar geldikten sonra vuran vurana kıran kırana geçmeye başladı. Kadınlar çocuklarını alıp ormanlara kaçmışlar. Dedem, bu ermeni çetesi kurulduğu zaman köyü korumaya başladılar. Nihayette 3 aylık bir Adapazarı’nın düşmanı işgali var. O işgalde sonuna kadar mücadele ettiler. Hepsine minnet ve şükran borçluyuz.”
