Sevgili okurlarım; Kimsenin gölgesinde yürümeyeceğime uzun zaman önce karar verdim.

Başarsam da, başarmasam da en azından inandığımı yapıyorum.

Karanlık bir şehrin sokak lambası gibidir ömür.

Birilerine ışık saçmak için kendini yakarsın.

Işığın altından geçenler ışığı görmez bile.

Sen anca yandığınla kalırsın.

Açık sözlü olmak iyidir.

En kötü ihtimalle sonradan kaybedeceklerini en başta kaybedersin.

Yürüdüğün yolda kimseyi bekleme.

İşi düşerse o sana yetişir.

Özgüvenle pişkinliğin arasındaki farkı bilenlere,

Başkalarının özel hayatıyla ilgilenmeyenlere,

Karşısındakini cevap verme niyetiyle değil, anlama niyetiyle dinleyenlere,

"Hata yaptım, özür dilerim" diyebilme büyüklüğünü gösterenlere,

Her konuda uzman olmayanlara,

"bilmiyorum" diyebilenlere,

Kurnazlığı zeka zannetmeyenlere,

Başkalarının başarılarını takdir edebilenlere,

Sürekli kendisinden bahsetmeyenlere,

Verdikleri sözü tutan,

Yemin etmeye gerek duymayan insanlara,

Sadeliği hayat tarzı olarak seçenlere,

Kaybetme pahasına "dürüstlükten" vazgeçmeyenlere,

Her koşulda duruşunu koruyabilenlere,

Yaptığı iyilikleri kimseye paylaşmayanlara,

Bağırmadan alçak sesle ve gülümseyerek konuşanlara,

Başkalarının adına utanan, yüzü kızaran insanlara,

Sıradan insan muamelesi yapmayın,

Yaşadığımız çağa ayak uyduramayan insanları sevin,

Nesilleri tükeniyor çünkü...

*****

Günün sözü; Arayan sen ol, bulan sen. Kucaklayan yine sen ol. Kula vefası olmayanın Hakka vefası olmaz...