Bireylerin neslerini saklama ve onlara sahip olma istekleri çok fazladır. Nesneleri satın alma, toplama ve biriktirme dürtüsüdür diyebiliriz.
Sahip olduğu nesneler ile kurduğu ilişki duygusal bağ ile onları koruma istediği olmaktadır. Onlar için biriktirdikleri eşyaların aile üyelerinden daha değerli olduğunu söylerler. Eşyalarından ayrılmak, sanki aile üyelerinden ayrılmak kadar üzüntü verdiğini ve zorlandıklarını da ifade ediyorlar.
Topladıkları eşyalar onların kimliklerinin bir parçaları olduklarını söylerler.
Diğer taraftan topladıkları eşyalara birgün ihtiyaç duyabileceklerini ve kullanacaklarını söylerler.
Nesnelerin biriktirme davranışı sadece görünen yani sonuç kısmıdır. Bazı kişilik özellikleri bu davranışları tetikleyebilmektedir.
Mükemmeliyetçilik , yapılacakları erteleme, yavaş karar verme ve sonrasında çok fazla sorgulama gibi davranışlar istifçiliği tetikleyebilir. Bireylerin ağır kayıp vermeleri yine istifçiliği tetikleyen etkenlerden biridir.
Tedavisi Var Mı ?
İstifçiliğin net bir tedavisi bulunamadı. Umut verici bir tarafı bilişsel davranışçı terapidir. (BDT)
BDT’nin temel amacı bireyin düşünce biçimleri değiştirmek, daha iyi hissetmelerini ve davranışlarının değişmesini sağlamaktır.
Aile Ve Arkadaşlar Yardımcı Olmak İçin Neler Yapabilirler?
Suçlayıcı davranmak yerine empati kurmayı denemek ve sıcak davranışlar sergilenmelidir.
‘Sen’ yerine ‘ben ‘ dili kullanılmalıdır.
“Burayı temizle yoksa düşüceksin “ yerine
“Buranın böyle olmasından endişe duyuyorum” gibi cümleler kullanılmalıdır.
