Filmi başa sardık. Kronometreyi sıfırladık. Başlangıç meridyeninde zamanı ve hatta nefesimizi tutmuş gibiyiz.
Her şey aslına dönermiş ya, büyük ölçüde döndük. Evimize, ailemize ve en önemlisi de kendimize döndük. Hareket alanımız kısıtlandıkça düşünmeye daha çok vaktimiz oldu ve maziye döndük.
Ayarlarımızla oynayamadık çünkü yerimiz dar. Biz de fabrika ayarlarına döndük.
Sokakları bomboş görünce sudan çıkmış balığa döndük.
Neyse ki teknoloji kanımıza işlemiş de işimizi gücümüzü aksatmadan vatana millete faydalı olabilmek adına telefon ve bilgisayar arasında fır döndük.
Şairin, “Olursa bir şikâyet ölümden olsun.” dediği yerde memleket için semazene döndük.
Çiçekten çiçeğe konan kelebek olma hayaliyle kozasına sımsıkı tutunmuş tırtıla döndük.
Gelişmeler başımızı döndürse de bayram sevinçlerine sardık ve şimdilik evlerimize sakladık dönme dolap biletlerimizi.
